SOWIA GÓRA (PKS) 0,0 – Wielka Sowa 3,7 – leśn. Żmijowiec 6,2 – Drzewce 7,3 – jezioro Głęboczek 9,6 – staw Kuźnik 11 – Mierzyn Ustronie 11,7 – most na Warcie 15,5 – Międzychód skrzyżowanie (PKS) 15,8 – MIĘDZYCHÓD (PKS) 16,3 szlak żółty, 16,3 km
Wędrówkę zaczynamy od przystanku PKS (0,0 km) w Sowiej Górze udając się kilkadziesiąt metrów poboczem drogi w kierunku Międzychodu. Następnie skręcamy w prawo i bezdrożem wspinamy się na spory wał wydmowy. Idziemy kilkaset metrów prosto przed siebie, dochodzimy do leśnego skrzyżowania dróg, które mijamy, aby po chwili zgodnie z oznaczeniem szlaku skręcić w kierunku południowym (w lewo).
Idziemy dalej słabo widoczną ścieżką (mocno zarośniętą mchem) aż do zetknięcia się jej z drogą leśną, którą zgodnie z oznakowaniem szlaku kierujemy się na południowy-zachód (w prawo). Po kilkudziesięciu metrach, mijając pasy wyciętego lasu, skręcamy w ścieżkę na południe (w lewo), która po kilkuset metrach doprowadza nas do kolejnej drogi leśnej. Po prawej stronie mijamy zabudowania PGNiG.
Idziemy dalej wyznaczonym szlakiem drogą leśną. Szlak po około 200 metrach skręca w lewo aby po kolejnych kilkuset krokach odbić w prawo. Dochodzimy nim do podnóża wysokiego wału wydmowego. Tu warto na chwilę zejść z oznaczonej trasy i podjąć trud wspinaczki na jego szczyt (koniecznie z prawej strony), z którego rozpościera się wspaniały widok na puszczę. Następnie dochodzimy do młodnika ogrodzonego płotem, który musimy obejść, aby dalej kontynuować wędrówkę wyznaczoną trasą. Po pewnym czasie zgodnie z oznaczeniami skręcamy w lewo i kontynuujemy wędrówkę trasą równolegle do pasma wydmowego.
Po około 500 metrowym odcinku docieramy do najwyższego wzniesienia wydmowego – Wielkiej Sowy (92,9 m n.p.m., ok. 40 m wysokości względnej). Na szczyt wzniesienia prowadzi krótki, dość stromy szlak znakowany białymi paskami. Punkt centralny wzniesienia zaakcentowany jest niewielkim kamiennym słupem. Przeszliśmy właśnie 1/4 szlaku (3,7 km).
Udajemy się w dalszą drogę, prowadzącą przez obniżające się co raz bardziej wydmy. Dochodzimy do dawnej leśniczówki (6,2 km) Żmijowiec. Przed leśniczówką rosną okazałe drzewa, będące pomnikiem przyrody. Za leśniczówką w kierunku wschodnim rozpoczyna się szlak czarny, którym dotrzeć można do dawnego budynku straży granicznej i upamiętniającego miejsce straceń z czasów okupacji hitlerowskiej pamiątkowego głazu. Szlak ten jest stosunkowo krótki (2,4 km) i kończy się przy szosie Międzychód – Drezdenko.
Od leśniczówki udajemy się dalej na południe, szeroką drogą leśną w kierunku wsi Drzewce. Trzymamy się jej cały czas ignorując wszelkie mniejsze rozwidlenia. Szlak jest bardzo dobrze oznaczony, znaki są doskonale widoczne na całej długości opisywanej trasy. Wkrótce dochodzimy do jednego z gospodarstw tejże bardzo mocno rozrzuconej po puszczy wsi. Jedno z oznaczeń znajduje się bezpośrednio na prawdopodobnie już zabytkowej drewnianej stodole o węgłowej konstrukcji.
Żegnamy Drzewce i praktycznie przed samą tablicą „kończącą” wieś, na rozwidleniu dróg, skręcamy w lewo, po czym po około 1 km w prawo. Wędrujemy teraz naprzemiennie wśród lasów i należących do wsi pól. Często też napotykamy miejsca nierzadkiej na tych terenach wycinki drzew.
Po pewnym czasie, po lewej stronie drogi napotykamy pozostałości opuszczonego gospodarstwa. W krytej strzechą chatce osoby bawiące się w grę terenową Opencaching mogą tu „zaliczyć skrytkę” (koordynaty skrzynki: N 52° 38.829' E 15° 50.299' (WGS84)). Przy domku znajduje się chlewik, kuchajda (kuchnia polowa) i ziemianka.
Kolejnym charakterystycznym miejscem szlaku jest przydrożny krzyż, przy którym skręcamy najpierw w prawo, po czym po około 50 m w lewo.
Dochodzimy do krańca w całości otoczonego lasami jeziora Głęboczek. Tu szlak opuszcza „wygodną” drogę i kieruje się w lewo przybrzeżną ścieżką. (Jezioro warto obejść wokół, znajduje się tu wiele cieszących oko urokliwych zakątków). Przekraczamy niewielki strumyczek by po paru chwilach przeprawić się za pomocą prowizorycznej, aczkolwiek całkowicie bezpiecznej kładki przez nieco już bardziej pokaźnych rozmiarów strumyk.
Wędrując wschodnim brzegiem jeziora a następnie leśną ścieżką dochodzimy do położonego w pobliżu osady Kuźniak Młyn brzegu stawu hodowlanego (11,0 km).
Za stawem dochodzimy do drogi biegnącej do szosy Drezdenko – Międzychód, którą idziemy kilkadziesiąt metrów w prawo, a następnie skręcamy w lewo w drogę leśną. Mijamy kilka domków wypoczynkowych i dochodzimy powoli do jeziora Mierzyńskiego, nad którym znajduje się ośrodek wczasowy (11,7 km) w Mierzynie Ustroniu.
Przy głównej plaży ośrodka szlak skręca w lewo, po czym wiedzie dróżkami leśnymi w kierunku Międzychodu. Po około 2 kilometrach przecinamy drogę z płyt betonowych, która łączy główną drogę Drezdenko – Międzychód z osiedlem Przedlesie. Kilkaset metrów dalej dochodzimy do drogi asfaltowej łączącej Międzychód z okolicznymi wsiami, m.in. Piłką i Wiejcami i prowadzącą dalej do Skwierzyny. Przecinamy ją i dochodzimy do połączonego ze ścieżką rowerową chodnika (tu szlak żółty łączy się ze szlakiem czarnym), który bezpiecznie przeprowadza nas przez mosty: nad zalewem rzeki Warty i (15,5 km) rzeką Wartą.
Dochodzimy do skrzyżowania (15,8 km) ulic 17 Stycznia, Dworcowej i Piłsudskiego w Międzychodzie (PKS). Następnie udajemy się ul. 17 Stycznia w kierunku przystanku PKS na Placu Kościuszki (16,3), gdzie kończymy wędrówkę.
(Uwagi: Opis szlaku według stanu na dzień 05.04.2016. Szlak do przejścia w bardzo spokojnym tempie i kilkoma postojami w czasie około 6 godzin – pokonany z 10 letnim dzieckiem. Dla zaawansowanego piechura szlak do przejścia w około 4 godzin. Planując wędrówkę należy wziąć pod uwagę całkowity brak połączenia autobusowego; autobusy kursują jedynie w okresie letnim na trasie Międzychód – Mierzyn Ustronie – Międzychód).
Opracowanie: materiały własne